Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο υπολογισμός του μέγιστου καρδιακού ρυθμού με βάση την ηλικία είναι μια πρόσθετη πληροφορία και δεν λαμβάνει υπόψη ατομικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπων. Οι αθλητές και οι άνθρωποι με υψηλό επίπεδο φυσικής κατάστασης μπορεί να έχουν υψηλότερο μέγιστο καρδιακό ρυθμό από αυτόν που θα προέκυπτε από αυτή τη γενική μέθοδο υπολογισμού. Για τους αθλητές, είναι πιο κατάλληλο να προσαρμόσουν τον υπολογισμό με βάση το επίπεδο τους, τις ατομικές τους ανάγκες και φυσικά εργομετρικές μετρήσεις, ενώ υπάρχουν και διάφοροι μαθηματικοί τύποι πιο προσαρμοσμένοι σε αθλητές.

Τι συμβαίνει όμως με τον μέγιστο καρδιακό ρυθμό και το άθλημα που συμμετέχει ο καθένας μας; Εκεί υπάρχουν διαφοροποιήσεις, αφού όσο περισσότεροι μύες χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια ενός συγκεκριμένου αθλήματος, τόσο υψηλότερος είναι ο καρδιακός ρυθμός όταν ασκείται η μέγιστη προσπάθεια. Ωστόσο, η θέση του σώματος (επίπεδη στο κολύμπι, καθήμενη στην ποδηλασία, όρθια στο τρέξιμο κτλ.), αλλά και παράγοντες όπως η θερμοκρασία του αέρα, του νερού και η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε τη συγκεκριμένη ημέρα επηρεάζουν επίσης το μέγιστο καρδιακό ρυθμό.

Αθλήματα όπως το σκι αντοχής και η κωπηλασία ενεργοποιούν σχεδόν όλους τους μύες, με αποτέλεσμα ο καρδιακός ρυθμός να φτάνει στο ανώτατο όριο όταν επιτυγχάνονται τα μέγιστα ταχύτητας. Το ίδιο ισχύει και για το τρέξιμο, όπου απαιτείται επιτάχυνση με κάθε βήμα και αντίθετα με το σκι αντοχής, την κωπηλασία ή την ποδηλασία, οι μύες πρέπει να εμπλέκονται συνεχώς για να κινηθεί το σώμα προς τα εμπρός - ή και προς τα πάνω στο ορεινό τρέξιμο - καθώς δεν υπάρχει ολίσθηση ή κύλιση.

Συμπέρασμα: Για να υπολογίσουμε τις ζώνες προπόνησης βάσει του μέγιστου καρδιακού ρυθμού, πρέπει πρώτα να καθορίσουμε τη ζώνη του μέγιστου καρδιακού ρυθμού για το συγκεκριμένο άθλημα που συμμετέχουμε.

Δημήτρης Τρουπής
Πηγή: Datasport