Το 2018 ήταν μια χρονιά η οποία είχε στην κυριολεξία … τα πάντα! Με πρωταγωνιστή την ελληνική επαρχία αλλά και τα νησιά μας τα οποία ολοένα και περισσότερο μπαίνουν στον «χορό», το ελληνικό ορεινό τρέξιμο παρουσίασε μια απίστευτη ποικιλία διοργανώσεων σε όλη την επικράτεια. Από μικρούς «οικογενειακούς» και «τοπικούς» αγώνες, μέχρι διοργανώσεις διεθνούς εμβέλειας με χιλιάδες συμμετοχές και κορυφαίους δρομείς από όλον τον κόσμο! Πολλά ήταν και τα ρεκόρ συμμετοχών σε αγώνες, ρεκόρ που αποτέλεσαν έναν ευχάριστο πονοκέφαλο για τους διοργανωτές που είδαν το «προϊόν» τους να προτιμάται από μεγάλη μερίδα της δρομικής κοινότητας βουνού. Ποιος θα ξεχάσει τις πολλές εκατοντάδες συμμετοχών στους αγώνες του Olympus Marathon που για ακόμη μια φορά κοσμούσε το διεθνές καλεντάρι του Skyrunning, στο Μέτσοβο, στον Χειμωνιάτικο Ενιπέα, στο Ζαγόρι, και σε πολλούς άλλους αγώνες;

Σίγουρα υπήρχαν και περιπτώσεις διοργανώσεων που δεν κατάφεραν να ανταπεξέλθουν τις όποιες δυσκολίες για την διεξαγωγή τους. Για κάθε μία διοργάνωση όμως που ακυρωνόταν, άλλες δύο ή τρεις ερχόντουσαν να προστεθούν στο καλεντάρι και φέτος σαν μια υπέροχη Λερναία Ύδρα … χωρίς όμως το τραγικό τέλος της! Νέοι αγώνες στην Ίο, στη Σίφνο, στην Κρήτη, στην Κέρκυρα, στη Φολέγανδρο, η πρώτη επιτυχημένη και πολλά υποσχόμενη διοργάνωση του Frozen Peaks και πολλές άλλες νέες διοργανώσεις άφησαν πολλές ελπίδες για το μέλλον.

Κοιτάζοντας λοιπόν τα νούμερα θα διαπιστώσουμε ότι κρύβουν δύο διαφορετικά πρόσωπα. Εκ πρώτης όψεως όταν κάποιος διαβάσει ότι σε μια χρονιά διεξήχθησαν 234 αγώνες με 31.538 συμμετοχές και τις συγκρίνεις με την προηγούμενη χρονιά σίγουρα δεν μπορεί παρά να αναφωνήσει με ενθουσιασμό για την - άλλη μια χρονιά – αύξηση σε αυτούς τους τομείς. Κοιτάζοντας και διαβάζοντας όμως τα νούμερα σε σύγκριση με τις προηγούμενες χρονιές καθώς και την τάση που παρουσιάζουν θα διαπιστώσει κάτι άλλο. Φέτος, και για πρώτη φορά μετά από χρόνια, διαφαίνεται μια ανακοπή της ξέφρενης πορείας ανάπτυξης του αθλήματος, τουλάχιστον όσον αφορά τα ποσοτικά –και μόνο- κριτήρια. Θα διαπιστώσουμε και παρακάτω καθώς θα περιηγούμαστε στον μαγικό κόσμο των αριθμών, ότι αύξηση υπάρχει μεν σε όλους τους τομείς, όχι όμως τόσο μεγάλη συγκρινόμενη με προηγούμενες χρονιές. Και αυτό είναι αρκετά φυσιολογικό καθώς δεν θα μπορούσε εσαεί να παρουσιάζεται αύξηση -για παράδειγμα- 20+% σε συμμετοχές αθλητών.

Αγώνες & Συμμετοχές 

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: «Πόσοι αγώνες έγιναν με πόσες συμμετοχές;».  Έτσι λοιπόν μέσα στο 2018 όχι μόνο έσπασε το φράγμα των 200 αγώνων, το ξεπέρασε κιόλας κατά πολύ! Πιο συγκεκριμένα, το 2018 διεξήχθησαν 234 αγώνες με 31.358  συμμετοχές, νούμερα που αναμφίβολα είναι πολύ ικανοποιητικά. Αυτό όμως που διαπιστώνει αμέσως κάποιος με «γυμνό μάτι» και επαληθεύει τα προηγούμενα γραφόμενά μας, έχει να κάνει με την αυξητική τάση η οποία είναι και η μικρότερη από καταβολής της καταγραφής και στατιστικής ανάλυσης των αγώνων. Βλέπουμε λοιπόν μια αύξηση –και του αριθμού των αγώνων αλλά και των συνολικών συμμετοχών – 11% σε σχέση με το 2017, αρκετά μικρότερο σε σχέση με άλλες χρονιές. Άρα είναι λογικό να μιλάμε για μία σχετική ανακοπή της ξέφρενης πορείας που είχε τα προηγούμενα χρόνια το άθλημα, ή για έναν διαφαινόμενο «εξ ορθολογισμό» του.

Ας μην είμαστε όμως «γκρινιάρηδες». Για δείτε αυτό και αναλογιστείτε: Μέσα σε 5 χρόνια οι αγώνες αλλά και οι συμμετοχές σχεδόν τριπλασιάστηκαν! Οι 88 αγώνες και οι σχεδόν 12.000 συμμετοχές του 2013 έγιναν 234 και 32.000 αντίστοιχα μέσα σε 5 μόλις χρόνια. Ας μην συγκρίνουμε με προηγούμενες χρονιές μάλιστα γιατί τα νούμερα θα ζαλίσουν. Πόσο εντυπωσιακοί λοιπόν είναι οι αριθμοί, αλλά και η αλματώδης ανάπτυξη του αθλήματος!

Να επισημάνουμε εδώ ότι αναφερόμαστε μόνο σε αγώνες που έγιναν επί ελληνικού εδάφους. Αυτό ισχύει για όλη την  Έκθεση εκτός από όπου αναφέρεται το αντίθετο. Στην στήλη «Αύξηση (%)» βλέπουμε ποσοστιαία την αύξηση των συμμετοχών σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη χρονιά.

Το γεγονός της πτωτικής τάσης του ρυθμού αύξησης είναι ακόμη πιο εμφανές αν διαβάσουμε για τον ακριβή αριθμό των διοργανώσεων, κάτι που είναι ίσως πιο σωστό γιατί πλέον είναι μειοψηφία οι διοργανώσεις που δεν έχουν και «εύκολη» ή fun race διαδρομή, ενώ πλέον πολλές διοργανώσεις με τρεις ή και τέσσερις διαδρομές! Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Olympus Marathon με τους πέντε αγώνες, παρθενικός Frozen Peaks, αλλά και οι αγώνες σε Τείχιο, Ζαγόρι, Κέρκυρα, Παρανέστι με τέσσερις και πάνω από 10 διοργανώσεις με τρεις διαδρομές! Τα νούμερα λοιπόν που διαβάσαμε στον πίνακα (1) αλλοιώνονται από το γεγονός αυτό και θα το εξακριβώσουμε διαβάζοντας τον παρακάτω πίνακα που παραθέτει μόνο τις μοναδικές διοργανώσεις που διεξήχθησαν μέσα στο 2018. Βλέπουμε λοιπόν ότι από τις 123 διοργανώσεις του 2017 φτάσαμε τις 129 το 2018, κάτι που συστήνει αύξηση της τάξης του –μόνο- 4%, γεγονός που ενισχύει ακόμη περισσότερο την διαπίστωση της ανάσχεσης της ξέφρενης πορείας των προηγούμενων ετών.

Μοναδικοί αθλητές

Σημαντικότατο στοιχείο που εξετάζουμε κάθε χρονιά και που για άλλη μια χρονιά βρίσκεται σε τροχιά ανόδου και έχει μεγάλο ενδιαφέρον είναι οι μοναδικοί αθλητές. Εδώ δεν εξετάζουμε πόσες συμμετοχές έγιναν συνολικά σε αγώνες ορεινού τρεξίματος, αλλά πόσοι ήταν οι αθλητές που συμμετείχαν έστω σε έναν αγώνα βουνού την χρονιά που μας πέρασε. Βλέπουμε λοιπόν στον Πίνακα 2 άλλο ένα χαρακτηριστικό στοιχείο του 2018 που είναι η ανακοπή της ξέφρενης πορείας, η οποία φαίνεται καταφανέστατα και εδώ. Αν θέλουμε να δούμε καθαρά το νούμερο που μπορεί να ενδιαφέρει διοργανωτές και εταιρείες του χώρου αποτελεί την δεξαμενή των εν δυνάμει πελατών τους, μιλάμε για 14.566 αθλητές που έλαβαν μέρος έστω και σε έναν αγώνα βουνού. Διόλου μικρό το νούμερο, παρόλα αυτά φαίνεται και εδώ ξεκάθαρα η φετινή τάση αφού το 2018 οι μοναδικοί αθλητές ήταν κάτι παραπάνω από 500 την ώρα που το 2017 ξεπέρασαν τους 1.000!

"Νέοι" ορεινοί δρομείς

Κάθε χρονιά, ένα σημαντικό δεδομένο που αναλύουμε και παρουσιάζουμε δεν είναι άλλο από τον αριθμό των αθλητών οι οποίοι την χρονιά που μας πέρασε δοκίμασαν για πρώτη φορά τις δυνάμεις τους σε αγώνα ορεινού τρεξίματος. Το 2012 είχαμε αναφερθεί στο σημαντικό στοιχείο αυτό ως το «το πιο ελπιδοφόρο και εντυπωσιακό στοιχείο της χρονιάς». Φέτος ενώ σαν αριθμός ο οποίος έφτασε τους 6.594 νέους δρομείς βουνού δεν είναι μικρός, εντούτοις η σύγκριση της αυξητικής τάσης σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές δεν παύει να δείχνει των γραφομένων το αληθές.

Αναλύοντας περαιτέρω τα παραπάνω, ρίχνοντάς τα και συγκρίνοντάς τα όλα μαζί, βγαίνει ο Πίνακας 3β, ο οποίος μας δείχνει ότι περίπου 1 στους 5 και φέτος ήταν «νέος αθλητής», φτάνοντας το ποσοστό των «νέων» επί των συμμετοχών στο 20,9%, ποσοστό ακριβώς ίδιο σε σχέση με τις δύο προηγούμενες χρονιές, σαφώς όμως μεγάλο, ιδιαίτερα αν δούμε τον απόλυτο αριθμό των 31.538 φετινών συμμετοχών.

"Fun races"

Ενδιαφέρον βέβαια είναι το παρακάτω ερώτημα: Πόσοι από τους «νέους» αθλητές πέρυσι ξαναέτρεξαν φέτος; Έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό το στοιχείο μιας και θα μας δείξει για το αν οι αθλητές που δοκίμασαν έναν αγώνα βουνού «έμειναν ευχαριστημένοι» από την εμπειρία και θέλησαν να συνεχίσουν να αγωνίζονται στο βουνό! Πολύ σημαντικό λοιπόν το φετινό εύρημα, αφού φαίνεται ότι η «δεξαμενή» αθλητών μεγαλώνει, κάτι που είναι και το ζητούμενο. Δείτε χαρακτηριστικά τον Πίνακα 3γ. Στην στήλη αναφέρεται ο αριθμός των αθλητών που επανεμφανίστηκαν την τρέχουσα χρονιά ενώ την προηγούμενη έτρεξαν για πρώτη φορά σε αγώνα βουνού αντιπαραβάλλοντας με το σύνολο των «νέων» αθλητών της προηγούμενης χρονιάς. Αποκρυπτογραφώντας λοιπόν τον Πίνακα 3γ θα διαβάσουμε ότι από τους 6.035 αθλητές που το 2017 έτρεξαν πρώτη φορά, 2.035 από αυτούς ξαναέτρεξαν μέσα στο 2018, ένα ποσοστό που φτάνει το 33.7%. Ποσοστό χαμηλότερο από άλλες χρονιές, σαφώς όμως ικανοποιητικό.

Αφουγκραζόμενοι τις ανάγκες της δρομικής κοινότητας, πολλοί είναι οι διοργανωτές που έχουν πια ενσωματώσει και “fun race” στο προσφερόμενο μενού τους.  Όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν, το γεγονός αυτό έχει παίξει τα τελευταία χρόνια καθοριστικό ρόλο στην αθρόα συμμετοχή νέων αθλητών στο βουνό. Το 2017 φτάσαμε στις 80 διοργανώσεις οι οποίες έχουν και “fun race” μερικοί εκ των οποίων μάλιστα έχουν παραπάνω από έναν αγώνες στο «μπουκέτο» τους! Γεγονός που τιμήθηκε από τους αθλητές όπως φαίνεται αφού συνολικά 9.871 αθλητές έτρεξαν φέτος σε κάποιους από τους «μικρούς» αγώνες μίας διοργάνωσης.

Θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι η εισαγωγή πολλών μικρών «fun races», αλλοιώνει κατά μία έννοια την εξαγωγή «ποιοτικών» συμπερασμάτων σχετικά με το πλήθος των αγώνων αλλά και των συμμετοχών. Για να διαπιστώσουμε το κατά πόσο ένας τέτοιος ισχυρισμός έχει μία βάση, θα εξετάσουμε ανά τα έτη να δούμε τον αριθμό των αγώνων με απόσταση μεγαλύτερη των 10 χλμ. καθώς και των συμμετοχών σε αυτούς. Ο Πίνακας 4α καθώς και το αντίστοιχο διάγραμμα μας δείχνουν ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει μιας και ακόμη και «φιλτράροντας» τους μικρούς αγώνες κάτω των 10 χιλιομέτρων, η άνοδος στον σύνολο των αγώνων καθώς και στις συμμετοχές είναι παραπάνω από εμφανής.

Προσήλωση στο άθλημα

Άλλο ένα στοιχείο που εξετάζουμε κάθε χρόνο και έχει και αυτό την συμβολή του στην καθιέρωση του αθλήματος είναι η «προσήλωση» των αθλητών στο ορεινό τρέξιμο ή μάλλον για να το πούμε πιο εύστοχα και κατανοητά, πόσοι ήταν αυτοί που απλά έτρεξαν έναν αγώνα μέσα στην χρονιά και πόσοι ήταν οι «φανατικοί» με πάνω από 5 αγώνες; Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, όπως απορρέει από τον Πίνακα 5 ο οποίος μας δίνει μια ξεκάθαρη εικόνα, οι περισσότεροι που συμμετείχαν, έτρεξαν έναν μόνο αγώνα, παρότι το ποσοστό αυτό φέτος παρουσιάζεται ελαφρώς μεγαλύτερο (60.2%) σε σχέση με προηγούμενες χρονιές. Παρακάτω στον Πίνακα 5 βλέπουμε την ποσοστιαία κατανομή των αθλητών και του πόσους αγώνες έτρεξαν μέσα στην χρονιά.

Η απόκλιση του αριθμού των αθλητών που έχουν τρέξει μόνο έναν αγώνα σε σχέση με τον αριθμό αθλητών που έχουν τρέξει περισσότερους φαίνεται πιο παραστατικά στο Διάγραμμα 5 παρακάτω.

Μήπως λοιπόν τα νούμερα δεν λένε πάντα την αλήθεια; Μήπως η εικόνα είναι πλασματική; Υπάρχουν αθλητές που απλά τρέχουν έναν αγώνα και μετά «εξαφανίζονται»; Βλέπουμε και φέτος ένα μεγάλο ποσοστό των αθλητών να έχει τρέξει μόνο έναν αγώνα μέσα στο 2018, όπως άλλωστε έγινε και τις προηγούμενες χρονιές. Παρατηρούμε ότι τα τελευταία 3 χρόνια η απόκλιση που παρουσιάζει το διάγραμμα όσον αφορά τους αθλητές που έχουν μόνο μία συμμετοχή σε σχέση με αυτούς που έχουν περισσότερες τις προηγούμενες χρονιές, είναι μεγάλη. Έχει λοιπόν κάθε φορά αξία να δούμε πόσοι από τους αθλητές που την μία χρονιά έτρεξαν έναν και μόνον αγώνα βουνού επανεμφανίστηκαν την επόμενη (έστω και σε έναν αγώνα). Διαβάζοντας τον πίνακα 5α, θα δούμε ότι από τους 7.722 αθλητές που το 2017 έτρεξαν ΜΟΝΟ μία φορά σε αγώνα βουνού, οι 2.485 από αυτούς ξαναέτρεξαν το 2018. Αντίστοιχα μπορείτε να «διαβάσετε» και τα προηγούμενα έτη. Παρατηρείται μια μικρή πτώση της τάξης του 2,5% αν και το ποσοστό αυτών παραμένει σε υψηλά επίπεδα και ξεπερνάει το 32%, ποσοστό που δεν είναι καθόλου άσχημο και το οποίο παραμένει σχετικά σταθερό παρόλο που οι απόλυτοι αριθμοί μεγαλώνουν. Άλλο ένα στοιχείο σαν απόδειξη ότι κάθε χρόνο που περνάει η «δεξαμενή» των αθλητών βουνού μεγαλώνει, λιγότερο όμως χρόνο με τον χρόνο…

Μιλώντας για «προσήλωση» στο άθλημα, έχει αξία να δούμε και διαχρονικά πόσοι είναι αυτοί που εμφανίζονται σε αγώνα βουνού συνεχόμενα και αδιάλειπτα για κάποια χρόνια, ένα στατιστικό στοιχείο που η φετινή έρευνα έρχεται να δώσει στο φώς για δεύτερη φορά. Εδώ λοιπόν θα διαπιστώσουμε ένα αισιόδοξο στοιχείο της φετινής ανάλυσης το οποίο δεν είναι άλλο από την αύξηση του αριθμού των «πιστών» του αθλήματος, της μεγάλης πια «δεξαμενής» αθλητών βουνού, τόσο ποσοτική όσο και αναλογική. Αποκρυπτογραφώντας λοιπόν τον παρακάτω Πίνακα 5β θα διαπιστώσουμε ότι την τριετία 2016-2018 έτρεξαν 25.581 αθλητές εκ των οποίων 4.090 από αυτούς και τα 3 αυτά έτη, ένα ποσοστό της τάξης του 15.3%, σχετικά ίδιο ακριβώς με την προηγούμενη τριετία 2016 - 2017!

Εξωστρέφεια

Αλήθεια, έχουμε αναρωτηθεί ποτέ πόσοι αλλοδαποί δρομείς λαμβάνουν μέρος σε ελληνικούς αγώνες; Πόσο εξωστρεφές είναι το ελληνικό ορεινό τρέξιμο; Ποιοι είναι οι πιο «διεθνείς» αγώνες; Ποιοι αγώνες είναι αυτοί οι οποίοι αποτελούν πόλο έλξης για ορεινού δρομείς από όλον τον κόσμο; Μια σημαντική λοιπόν προσθήκη στην φετινή έρευνα είναι και η αναζήτηση όλων των παραπάνω παρότι είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί με ακρίβεια μιας και δεν είναι πάντα διαθέσιμο στοιχείο στα αποτελέσματα των διοργανωτών η εθνικότητα. Αυτό λοιπόν που έγινε σαν μία πρώτη προσπάθεια είναι μια προσεγγιστική αναζήτηση με βάση το όνομα (αν δηλαδή είναι γραμμένο στα λατινικά) και μόνο. Έτσι λοιπόν και με γνώση ότι υπάρχουν περιπτώσεις:

• Αθλητών αλλοδαπών με μόνιμη χώρα κατοικίας την Ελλάδα
• Αθλητές με ελληνική υπηκοότητα αλλά ξένο όνομα
• Τυπογραφικά λάθη όπου σε ελληνικά ονόματα έχουν "διεισδύσει" λατινικοί χαρακτήρες

Θα διαπιστώσουμε ότι σε γενικές γραμμές (και παρ’ όλη των ίσως περί αντιθέτου "αίσθηση") ότι το ποσοστό παραμένει σχετικά σταθερό, με το 2018 σαφώς να αποτελεί την καλύτερη χρονιά σε αυτόν τον τομέα! Στον Πίνακα 5γ λοιπόν θα δείτε ανά έτος το ποσοστό των αλλοδαπών δρομέων.

Ένα ακόμα πιο ενδιαφέρον εύρημα έχει να κάνει με την ερώτηση: Ποιους αγώνες στην Ελλάδα προτιμούν οι δρομείς από το εξωτερικό; Είναι λοιπόν καταφανέστατο από τον παρακάτω πίνακα  ο οποίος δείχνει το ποσοστό των αλλοδαπών δρομέων σε κάθε αγώνα ότι - εκτός του Ολύμπου – τα ελληνικά νησιά είναι οι πρωταγωνιστές! Πεδίο δόξης λαμπρό για την ανάπτυξη του αθλητικού τουρισμού στην Ελλάδα…

Και αντίστοιχα το παραπάνω στοιχείο με απόλυτα νούμερα.

Δυσκολία αγώνων - επιδόσεις

Ας περάσουμε τώρα σε ένα διαφορετικό εύρημα που έχει να κάνει με την δυσκολία των αγώνων μέσα στην χρονιά αλλά και την απόδοση των αθλητών σε αυτούς (Πίνακας 6). Διαπιστώνουμε φέτος μία σταθερότητα στην μέση επίδοση που έφτασε τα 9:40’/χλμ παρότι η μέση δυσκολία των αγώνων έπεσε λίγο: λιγότερα χιλιόμετρα ανά Μ.Ο. (20,7χλμ) και μικρότερος δείκτης ανάβασης. Εδώ να τονίσουμε ότι λαμβάνονται υπόψη μόνο οι τερματίσαντες αθλητές.

Γυναίκες & Ορεινό Τρέξιμο

Κάθε φέτος και καλύτερα όμως και για το γυναικείο φύλο! Η άνοδος των ποσοστών συμμετοχής των γυναικών σε αγώνες βουνού που έχει ξεκινήσει από το 2009 συνεχίζεται και φέτος ακόμη μεγαλύτερη! Οι γυναίκες κατάφεραν όχι μόνο να ανεβάσουν τα ποσοστά αγωνιστικής συμμετοχής τους σε διψήφιο νούμερο πάλι φέτος αλλά και να αυξήσουν το ποσοστό τους φτάνοντας στο 19,58% σχεδόν τριπλασιάζοντας την παρουσία τους από το 2009!

Συμμετοχές / αγώνα

Το μεγαλύτερο μοίρασμα της «αγωνιστικής πίτας» μπορεί κάλλιστα να απεικονισθεί στον παρακάτω Πίνακα 8 που μας δείχνει και τον γενικό Μέσο Όρο συμμετοχών ανά αγώνα. Λογικότατο να πέσει φέτος αφού ο αριθμός των αγωνιστικών διαδρομών ξεπέρασε τις 230.  

Για να αναλύσουμε λίγο παραπάνω τον παραπάνω πίνακα που αφορά τον αριθμό και τον Μέσο Όρο συμμετοχών / αγώνα θα «διεισδύσουμε» για πρώτη φορά λίγο παραπάνω στα νούμερα για να δούμε πόσοι αγώνες «ρίχνουν» τον Μ.Ο, «πόσοι» τον ανεβάζουν. Αφού χωρίσουμε τους αγώνες σε πέντε διαφορετικές κατηγορίες ανά αριθμό συμμετεχόντων, θα εξετάσουμε δύο διαφορετικά δεδομένα. Στην 1^η περίπτωση στον Πίνακα 8^α θα δούμε πόσοι αγώνες ανήκαν σε κάθε κατηγορία και το ποσοστό επί του αριθμού των αγώνων σε αυτές. Βλέπουμε για παράδειγμα ότι μέσα στο 2018 διεξήχθησαν 38 αγώνες με λιγότερες από 50 συμμετοχές, σε ποσοστό 16,2% επί του συνόλου των αγώνων, σταθερό τα τρία τελευταία χρόνια, ενώ μόλις 7 ήταν οι αγώνες με περισσότερες από 400 συμμετοχές.

Στην 2^η περίπτωση στον Πίνακα 8β θα δούμε πόσες ήταν οι συμμετοχές σε κάθε κατηγορία και το ποσοστό επί του συνόλου των συμμετοχών σε αυτές. Βλέπουμε για παράδειγμα ότι για το 2018 σε αγώνες με λιγότερες από 50 συμμετοχές έτρεξε μόλις το 4,4%, πιο δημοφιλείς αγώνες είναι οι αγώνες που είχαν από 100 – 200 συμμετοχές ενώ στους αγώνες άνω των 400 συμμετοχών έτρεξε το 12,4% του συνόλου των συμμετοχών.

Αν συνδυάσουμε τους δύο πίνακες μπορούμε να τους συγκρίνουμε ανά κατηγορία. Αν δηλαδή δούμε την κατηγορία « > 400» θα διαπιστώσουμε ότι το 3% των αγώνων ήταν «υπεύθυνο» για το 12,4% των συμμετοχών!

Δρομείς & Αποστάσεις

Λόγω της κατακόρυφης αύξησης των μικρών αγώνων, καταγράφουμε μία επιπλέον κατηγορία, ξεχωρίζοντας τους αγώνες που είναι μικρότεροι από 10 χλμ αφού δεν είναι σωστό να συγκαταλέγονται στην ίδια κατηγορία εισαγωγικοί αγώνες βουνού με δύσκολους ημιμαραθώνιους για έμπειρους δρομείς βουνού. Στον Πίνακα 9 βλέπουμε ξεκάθαρα την προτίμηση του κοινού για τους «μικρομεσαίους» αγώνες 10 – 25χλμ κάτι που είναι απολύτως λογικό αφού αποτελούν και την πλειοψηφία των αγώνων που διοργανώθηκαν. Διακρίνουμε επίσης μία αύξηση της προτίμησης για μικρούς αγώνες (<10χλμ) τόσο από διοργανωτές όσο και αθλητές αφού το 2018 διοργανώθηκαν 50 με το αντίστοιχο ποσοστό συμμετοχών να ανεβαίνει στο 17,1%. Στον Πίνακα 9 φαίνεται επίσης ξεκάθαρα και μια μικρή πτωτική τάση στην προτίμηση των δρομέων για μεγάλους αγώνες άνω των 40 χιλιομέτρων αφού τα επιμέρους ποσοστά εμφανίζουν πτώση.

Δεν θα μπορούσε να φανεί καλύτερα η τάση της προτίμησης του κόσμου σε μικρομεσαίους αγώνες 10 – 25χλμ, όπως δείχνει το Διάγραμμα 9

Ορεινό Τρέξιμο & Υπεραποστάσεις

Η αύξηση της δημοφιλίας των αγώνων υπεραπόστασης βουνού μας έχει οδηγήσει στο να εξετάζουμε κάθε χρόνο διάφορα στατιστικά στοιχεία σχετικά με την συμμετοχή των αθλητών σε αυτούς. Το 2018 προστέθηκαν τρεις στο καλεντάρι ενώ το 2019 προγραμματίζονται καινούριοι αγώνες οι οποίοι θα διεκδικήσουν με αξιώσεις σοβαρό κομμάτι από την διογκούμενη μεν, μικρή ακόμη όμως, πίτα. Από τον Πίνακα 10 κάνουμε λοιπόν μια πολύ σημαντική παρατήρηση: το 2018 έτρεξαν σε αγώνες >= 80 χλμ λιγότεροι αθλητές σε σχέση με το 2017 παρότι οι αγώνες ήταν περισσότεροι! Υπάρχει λοιπόν πραγματικό περιθώριο για ακόμη περισσότερους μεγάλους αγώνες μέσα στην χρονιά; Το δεύτερο που παρατηρούμε είναι η – ελάχιστη – αύξηση της αναλογίας συμμετοχών / συμμετεχόντων, δηλαδή αν και λιγότεροι οι δρομείς υπεραποστάσεων το 2018, έτρεξαν περισσότερο σε αυτούς τους αγώνες. 

Η αποκόμιση εμπειριών από τους έλληνες ultra trailers μπορεί να αποτυπωθεί στα αποτελέσματα της ανάλυσης που αφορά το ποσοστό εγκαταλείψεων σε αγώνες υπεραπόστασης. Φέτος θα διαπιστώσουμε ότι το ποσοστό αυτό έμεινες ουσιαστικά το ίδιο! Φέτος 1 στους 4 αθλητές περίπου που ξεκίνησαν έναν αγώνα υπεραπόστασης, δεν κατάφεραν να τον τερματίσουν επιτυχώς, ανεβάζοντας το ποσοστό εγκαταλείψεων στο 24,2% όπως θα δείτε στον Πίνακα 11.

Ηλικίες αθλητών

Ένα από τα πιο σημαντικά ευρήματα της παρούσας Έκθεσης δεν είναι άλλο από τον Μέσο Όρο ηλικίας των συμμετεχόντων φέτος, που φέτος έφτασε τα 41,1 χρόνια, συνεχίζοντας την ολοένα και αυξανόμενη «γήρανση» του κοινού, κάτι που αν μη τι άλλο πρέπει να μας προβληματίσει. Ας δούμε λοιπόν τον Πίνακα 12 ο οποίος μας δείχνει από το 2012 τον Μ.Ο ηλικίας των αθλητών αγώνων βουνού. Παραθέτουμε στις διπλανές στήλες το ποσοστό επί του συνόλου καθώς και τον αριθμό των αθλητών για τους οποίους γνωρίζαμε την ηλικία τους την συγκεκριμένη χρονιά.

Εδώ οφείλουμε να ευχαριστήσουμε μεγάλο μέρος των ελλήνων διοργανωτών αγώνων βουνού που μετά από δική μας έκκληση, ξεκίνησαν να ενσωματώνουν το έτος γέννησης στα αποτελέσματά τους, πολύτιμο στοιχείο τόσο για την σωστή ταυτοποίηση των δρομέων στο Αρχείο Αποτελεσμάτων, όσο και για την εξαγωγή ασφαλέστερων συμπερασμάτων στην παρούσα έρευνα! Ελπίζουμε να ενσωματώσουν αυτή την πληροφορία ακόμη περισσότεροι διευκολύνοντας το επίπονο έργο μας. Με την ευκαιρία προχωράμε σε άλλη μια παράκληση για την διόρθωση ενός φαινομένου που διαπιστώσαμε και το 2018. Πολλές ήταν οι διοργανώσεις που παρείχαν τα αποτελέσματά τους μόνο στα Αγγλικά αναφέροντας ότι προορίζονται για την βάση δεδομένων της ITRA. Κάτι τέτοιο δυσχεραίνει πολύ το δικό μας έργο το οποίο και αφορά το σύνολο των αθλητών στην Ελλάδα και όχι μόνον έναν πολύ μικρό αριθμό που θέλουν να αγωνιστούν στο εξωτερικό…

Εξετάζοντας λοιπόν τον Πίνακα 12 θα διαπιστώσουμε και … με την βούλα ότι το τρέξιμο βουνού είναι το άθλημα των 40άρηδων! Ο Μέσος Όρος ηλικίας αυξήθηκε φέτος, αρνούμενος να πέσει κάτω από το ψυχολογικό όριο των 40 ετών! Επίσης –κάτι που εξετάζουμε για πρώτη φορά στην φετινή Έκθεση- φαίνεται ότι οι γυναίκες δρομείς είναι μικρότερες σε ηλικία παρόλο που όπως φαίνεται κάθε χρόνο, από το 2015, μεγαλώνει ο μέσος όρος τους.

Ενδιαφέρον έχει όπως θα δούμε, ο μέσος όρος ηλικίας των αθλητών ανά κατηγορία αγώνων όπως τους έχουμε ταξινομήσει προηγουμένως με βάση την απόσταση: <10χλμ, 10-25χλμ, 25-40χλμ, 40-80χλμ, >80 χλμ. Αναμενόμενα θα λέγαμε τα αποτελέσματα, απλώς τώρα είναι και χειροπιαστά! Όσο μεγαλώνει η δυσκολία των αγώνων (βάσει της απόστασής τους), τόσο μεγαλώνει και ο μέσος όρος ηλικίας των συμμετεχόντων. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, οι αγώνες ultra στην τελευταία στήλη όπου εμφανίζουν κάθε χρονιά τον μεγαλύτερο μέσο όρος ηλικίας!

Ένα άλλο στοιχείο που μπορούμε να εξετάσουμε όσον αφορά την ηλικία είναι το ποσοστό των αθλητών που μετέχουν σε αγώνες ορεινού τρεξίματος σε κάθε ηλικιακή κατηγορία. Διαπιστώνουμε μια αρκετά καλή αύξηση στις πολύ μικρές ηλικίες (<20) ενώ στις ηλικιακές κατηγορίες 20-29 και 30-39 μια αρκετά καλή πτώση στα αντίστοιχα ποσοστά. Στόχος όλων μας θα πρέπει να είναι τα ποσοστά στις μικρότερες ηλικίες (<30) να μεγαλώσουν έτσι ώστε να δούμε τα επόμενα χρόνια περισσότερους νεαρούς αθλητές και αθλήτριες σε αγώνες βουνού.

Αντί επιλόγου

Συμπερασματικά, τα στοιχεία και την χρονιά που πέρασε παρότι δεν ήταν αρνητικά, εντούτοις φαίνεται να αρχίζουν να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Πυλώνας συνέχισης της ανοδικής πορείας έχει φανεί ότι είναι οι κλασικοί πια αγώνες που έχουν γίνει θεσμός στο καλεντάρι σε συνδυασμό με τις νέες προτάσεις στα νησιά μας με αγώνες που πολλαπλασιάζονται με ιλιγγιώδη ρυθμό. Εδώ θα επισημάνουμε για ακόμη μια φορά ότι χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Θα πρέπει όσοι εμπλέκονται με την διοργάνωση αγώνων να κατανοήσουν ότι η δεξαμενή των αθλητών δεν είναι απύθμενη όπως απύθμενη δεν είναι και η … τσέπη των αθλητών που καλούνται να συμμετέχουν σε αγώνα «κάθε Κυριακή». Πέρυσι φοβόμασταν ότι πλησιάζαμε σε ταβάνι όσον αφορά τα όρια αριθμού διεξαγωγής αγώνων ειδικά σε συναφείς ημερομηνίες και κοντινές περιοχές και τελικά μάλλον επαληθευθήκαμε.

Από την εμπειρία μας τόσο σε αγωνιστικές συμμετοχές στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό έχει φανεί διαχρονικά ποιο είναι το τρίπτυχο που καθιερώνει μία διοργάνωση: Διαδρομή – Άρτια τεχνική οργάνωση αγώνα – Υπηρεσίες εξωαγωνιστικές. Τα παραδείγματα που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια είναι τρανταχτά και δεν χρειάζεται να αναφερθούμε σε αυτά ονομαστικά. Αγώνες που στο μέλλον δεν θα παρέχουν έναν πολύ καλό μέσο όρο και στους τρεις προαναφερθέντες πυλώνες, θα ακροβατούν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και το φαινόμενο των σαράντα, πενήντα και εξήντα συμμετοχών που δεν καθιστά βιώσιμη μία διοργάνωση θα συνεχίσει και πιθανώς ενταθεί. Ήδη για το 2019 έχουν προκηρυχθεί νέοι αγώνες όλων των αποστάσεων και δυσκολιών οπότε καλό είναι να έχουμε τα παραπάνω υπόψη μας.

Όσον αφορά εμάς εδώ στο Advendure συνεχίζουμε με την ίδια θέρμη και πάθος να υπηρετούμε αυτό που αγαπάμε. Το 2018 συνεχίσαμε να προσπαθούμε να καλύπτουμε ένα μεγάλο πλήθος αγώνων στην Ελλάδα αλλά και να κάνουμε γνωστούς στο Ελληνικό κοινό αγώνες του εξωτερικού μικρής ή μεγαλύτερης εμβέλειας εμπλουτίζοντας έτσι τις εμπειρίες τόσο τις δικές μας όσο και του ελληνικού δρομικού κοινού. Συνεχίζουμε την συνεργασία Χορηγίας Επικοινωνίας με την μεγαλύτερη σειρά αγώνων διεθνώς, του Ultra Trail World Tour, όσο και την συμμετοχή και συνεργασία με μεγάλους αγώνες του εξωτερικού. Συνεχίζουμε να δίνουμε την δυνατότητα συμμετοχής σε έλληνες δρομείς σε μεγάλους αγώνες του εξωτερικού προσφέροντας σε αποκλειστικότητα με τους διοργανωτές ένα ελκυστικά οικονομικό πακέτο. Κομβική η περυσινή χρονιά και για την εμφάνιση του site καθώς μετά από έξι χρόνια προχωρήσαμε σε ριζική ανανέωση δίνοντας την δυνατότητα στους χιλιάδες αναγνώστες μας να έχουν μια ολοκληρωμένη εμπειρία ανάγνωσης των -χιλιάδων πλέον- άρθρων μας μέσω οποιασδήποτε φορητής συσκευής. Βέβαια δεν μένουμε εκεί καθώς καταχωρήσαμε περισσότερες από 31.000 συμμετοχές σε περισσότερους από 234 αγώνες συνεχίζοντας αφιλοκερδώς να προσφέρουμε το σύνολο των αποτελεσμάτων αγώνων διαχρονικά στην ελληνική κοινότητα ορεινού τρεξίματος, δοκιμάσαμε και παρουσιάσαμε εξοπλισμό, ρουχισμό και παπούτσια, σχολιάσαμε νέες τεχνολογίες και τάσεις, μέρος της αρθρογραφίας μας μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε και στα αγγλικά και παρουσιάσαμε ανθρώπους κλειδιά του χώρου μέσω χορταστικών συνεντεύξεων. Η πλούσια δράση ακόμη πιο εμπλουτισμένη θα συνεχιστεί βέβαια και φέτος ενώ αναμείνατε ακόμη περισσότερες εκπλήξεις!

Καλή αγωνιστική συνέχεια σε όλους το 2019!